از این معادله فصل یک و یک چشمه نوری از خورشید متولد می‌گردد و وقتیکه در مکان سیارات منظومه خورشیدی قرار می گیرد. تنها در سیاره زمین یک تقاورن ایجاد می کند و این تقارن سبب نسیان گشتن فصل سیاره زمین و همچنین ایجاد یک چشمه آب برای سیاره زمین می گردد. در واقع بین خورشید و سیاره زمین در رویداد فصل یک تقارن بین دو انرژی یعنی نور خورشید و برودت سیاره ما ایجاد می شود و سیال آب به نوسان درمی‌آید و اولین قانون ریاضی متعلق به فصل یعنی هر عدد تقسیم بر خودش برابر است با 1 شکسته شده و چهار فصل در اندازه  و در حرکت  در سیاره زمین به گردش درمی‌آید .

بهار  - تابستان  - پائیز  و زمستان نیز  است .

زبان طبیعت ریاضی است و این زبان زبان اجرا است . طبیعت در رویداد فصل این دو قانون ساده ریاضی را اجرا می کند و فصل خود را جاری می‌سازد. توضیح بیشتر راجع به فصل و نشان دادن عدد تقارن در سیاره زمین بین نور خورشید و برودت سیاره را در کتاب اصلی توضیح داده ام که در این چکیده نیامده است .

ترابی

در فیزیک فصل را پدیده‌ایی می‌نامیم که از اعمال دو قانون ساده ریاضی در طبیعت منشأ می‌گیرد. و این دو قانون عبارتند از :

1- هر عدد تقسیم بر خودش برابر است با 1

2- پدیده همگونی که در عدد 2 وجود دارد.

پدیده همگونی یعنی هرگاه عدد 2 در خود ضرب و سپس جمع گردد. عدد چهار به دست می‌آید.

4 = 2 × 2

4 = 2 + 2

در بین اعداد ریاضی تنها عدد 2 می‌باشد که این پدیده در آن روی می‌دهد و ما این پدیده را در بحث فصل‌ها پدیده همگونی می‌نامیم.

قانون اول فصل‌ها یعنی هر عدد تقسیم بر خودش برابر است با 1 می‌گوید هر فصل پدیده‌ای است که می‌بایست پیوسته تازه، نو و بدیع باشد.

و قانون دوم فصل‌ها یعنی پدیده همگونی در عدد 2 فصل‌ها را شرح می‌دهد و می‌گوید هر فصل که حرکت می‌کند می‌بایست مجدداً باز گردد.

واضح و آشکار است که تصویر فصل‌های بهار – تابستان – پائیز و زمستان در سیاره ما مخصوصاً ایران زمین تشکیل می‌شوند. حرکت می‌کنند و سپس باز می‌گردند.

اندازه هر فصل  است که این عدد در طبیعت از اجرای پدیده همگونی عدد 2 حرکت فصل‌ها 1 ایجاد می‌کند.

در ادامه این بحث با معادله‌ای ساده نحوه ایجاد این عدد را باز خواهیم گفت.

فصل‌ها هر کدام در اندازه  هستند.

بهار           تابستان           پائیز           و زمستان نیز  است.

جمع این چهار فصل عدد 1 است که این عدد از قانون اول ریاضی هر عدد تقسیم بر خودش برابر است با 1 ایجاد می‌گردد.

در واقع هر سیاره را باید عددی بنامیم که هنگام حرکت به گرد خورشید تقسیم بر خودش می‌گردد. و عدد 1 را که عدد فصل‌ها هستند را در خود باقی می‌گذارد.

هر سیاره در فضا 1 فصل دارد که از گردش به دور خورشید و در واقع تقسیم بر خود در آن شکل می‌گیرد. یعنی حرکت سیارات در فضا نتیجه‌مند است و نتیجه این حرکت همان فصلی است که در مکان هر یک از آن‌ها تشکیل می‌شود.

در منظومه خورشیدی تنها عدد فصل سیاره زمین از راه تقارن حاصل می‌شود و در مابقی سیارات تقارن برای فصل روی نمی‌دهد.

تقارن در سیاره‌ زمین بین دو انرژی است، انرژی برودت و انرژی خورشید

خورشید و سیاره زمین یک تقارن را به تصویب می‌رسانند که این تقارن نحوه تقسیم شدن فصل سیاره زمین و همچنین پدید آمدن آب در سطح سیاره ما را بوجود می‌آورد.

در منظومه خورشیدی با تقارن بین انرژی خورشید و برودت سیاره زمین در واقع پدیده همگونی عدد 2 شکل می‌گیرد.

پدیده همگونی عدد 2 در واقع از منشأ خورشید است.

و این پدیده در یک دایر منحنی فصل سیاره زمین را تقسیم می‌کند و آن را در چهار فصل رنگارنگ در اندازه  بهار  تابستان  پائیز و  زمستان دوران می‌دهد.

پس هرگاه در مکان پدیده همگونی عدد 2 رخ دهد مجرای یک فصل به اندازه  گشوده می‌شود.

این مکان وقتی که خورشید باشد چشمه نوری در اندازه  را به اجرا می‌گذارد و وقتی که این مکان سیاره باشد یک چشمه آب و یک فصل در اندازه  را اجرا می‌نماید.

اینچنین است که فصل‌ها در سیاره ما از بهار آغاز می‌شوند و در زمستان خاتمه می‌پذیرند یعنی فصلی که آغاز می‌شود  است و فصلی هم که پایان می‌پذیرد  است.

آغاز و پایان برابر است بنابراین هر فصلی همیشه تازه و نو است و پایان دلیل بر خاتمه نیست بلکه آغاز دیگری است.

اینک لازم است معادله ساده‌ایی که در خورشید پدیده همگونی عدد 2 را اجرا می‌نماید و اولین فصل از خورشید از آن سرچشمه می‌گیرد را طرح نمایم.

این معادله ساده بدین گونه است :

^2-2 = تکوین اولین فصل (از پدیده همگونی عدد 2 در خورشید)

خورشید در پدیده همگونی عدد 2 بسر می‌برد و حاصل این پدیده  فصل از خورشید سرچشمه می‌گیرد.

حال با قرار دادن هر سیاره در عدد ترتیب و مکان خود و چگونگی تشکیل یک فصل در آن از رابطه زیر استفاده می‌کنیم.

تکوین یک فصل در یک سیاره =  × عدد ترتیب هر سیاره = انرژی برودت

در این رابطه انرژی برودت در اندازه عدد ترتیب هر سیاره درج می‌باشد.

طبیعت تربیت ریاضی دارد. و مشی ریاضی در طبیعت یکسان‌سازی است وقتی که طبیعت با ریاضی اداره شود. هر چیز سر جای خود می‌باشد و فصل رویدادی است که از نظم ریاضی پدید می‌آید. بنابراین برودت در هر سیاره به اندازه عدد همان سیاره است.

مثال وقتی که عدد ترتیب سیاره زمین در منظومه خورشیدی 4 باشد به اندازه همین عدد در این سیاره انرژی برودت درج است، انرژی برودت نهفته در عدد ترتیب هر سیاره است.

سیاره زمین فصل چهارم منظومه خورشیدی است بنابراین این سیاره 4 فصل دارد. چهار فصل در اندازه  که از ذخیره عدد 1 ناشی می‌شود و یکی بعد از دیگری جاری می‌شود. فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان که هر کدام معین در اندازه  هستند.

جمع این چهار فصل عدد 1 است که این عدد از اولین قانون فصل که هر عدد تقسیم بر خودش برابر است با 1 شکل می‌گیرد.

وقتی که منظومه خورشیدی را 10 فصل بنامیم اولین فصل از خورشید، دوم عطارد، سوم زهره، چهارم زمین، پنجم مریخ، ششم مشتری، هفتم زحل، هشتم اورانوس، نهم نپتون و دهم پلوتون است.

در این مجموعه زمین فصل چهارم منظومه خورشیدی است بنابراین این سیاره 4 فصل دارد. اما مطابق قانون اول فصل‌ها که هر عدد تقسیم بر خودش برابر است با 1 می‌بایست در این سیاره 1 فصل وجود داشته باشد که همین‌گونه است در واقع زمین یک فصل دارد. که چون بین زمین و خورشید تقارن فصل روی می‌دهد فصل زمین شکسته شده سیال می‌گردد. و یک فصل ان تقسیم بر چهار می‌گردد. که به دنبال یکدیگر چهار فصل  بهار،  تابستان،  پائیز و زمستان جاری می‌سازد.

برای نشان دادن رویداد تقارن بین خورشید و سیاره زمین فصل  نور خورشید حاصل از پدیده همگونی عدد 2 را (^2-2) را در مکان ترتیب سیارات حرکت می‌دهیم تا عدد تقارن برای فصل زمین حاصل گردد.

تولد یک فصل در مکان خورشید                                              25/0 =  =  ×

تولد یک فصل در مکان عطارد                                                 5/0 =  =  ×

تولد یک فصل در مکان زهر                                                  75/0 =  =  ×

تولد یک فصل در مکان زمین                                                     1 =  =  ×

تولد یک فصل در مکان مریخ                                                 25/1 =  =  ×

تولد یک فصل در مکان مشتری                                                5/1 =  =  ×

تولد یک فصل در مکان زحل                                                 75/1 =  =  ×

تولد یک فصل در مکان اورانوس                                                  2 =  =  ×

تولد یک فصل در مکان نپتون                                                 25/2 =  =  ×

تولد یک فصل در مکان پلوتون                                               5/2 =  =  ×

چنانچه ملاحظه می‌گردد عدد 1 که تنها در سیاره زمین در خصوص فصل روی می‌دهد تصادفی به دست نمی‌آید. بلکه این عدد رویدادی است متقارن که از نور خورشید و برودت سیاره ما ناشی می‌شود. یعنی گرمای خورشید با برودت سیاره ما هم ارز می‌گردنند و از این هم ارزی آب به نوسان درمی‌آید و فصل‌ها جاری می‌شوند. پدیده آب نشو و نمو را آغاز می‌کند. و در سطح سیاره از سطح دریا تا فضا پیش می‌رود و مجدداً بازمی‌گردد. نوسان آب به خاطر هم ارزی دو انرژی است انرژی گرمایش خورشید و برودت سیاره زمین.

یعنی وقتیکه آب از سطح دریا بخار می‌شود، نور خورشید عمل تبخیر آب را فراهم می‌کند و وقتیکه بخار آب از فضا به سطح سیاره فرو فرستاده می‌شود برودت عمل میعان آب را فراهم کرده است، هر دو انرژی هم ارز هستند که در دو حالت آب را بخار کرده و سپس بازمی‌گردانند (عمل بخار و میعان با دو انرژی هم ارز صورت می‌گیرد)

زمین کانون هم ارزی دو انرژی از خورشید و برودت سیاره است و اصل سیالیت از هم ارزی این دو انرژی است.

در قوانین فیزیک ریاضی خود را معرفی می‌کند. و معرف یک قانون در فیزیک کاری نمی‌کند جز اینکه توانمند در یک شادی است، ریاضی طبیعت را به تصویرمی‌کشد و ریاضی در ایران زمین امکان یافته است تا فصل‌ها را کاملاً تصویر کند. بهار ـ تابستان ـ پائیز و زمستان هر چهار فصل در ایران زمین پدید می‌آیند و این پدیده شایسته است تا برای آن قانون تعریف شود.

تعریف فصل از نگاه ریاضی این است که در نخستین گام ریاضی یک قانون وجود دارد. هر عدد تقسیم بر خودش برابر است با 1 . در واقع طبیعت این تقسیم ساده ریاضی را به درستی در ایران زمین اجرا می‌کند و از آن چهار فصل متنوع و رنگارنگ پدید می‌آورد بهار  تابستان  پائیز  زمستان  و تقویم ایران زمین در آن به وجود می‌آید.

در طبیعت ریاضی سرگرم کار است و شگرد ریاضی سادگی است، طبیعت با قوانین ریاضی ساده می‌کند تا دوام داشته باشد و در این خصوص ذائقه آن زمان، مکان، فضا و انرژی است، کار ریاضی نوگرایی است، ریاضی یکسان‌سازی می‌کند، ریاضی زبان طبیعت است و وقتی این زبان از نهاد آدمی سرچشمه می‌گیرد شور نشاط برانگیخته می‌گردد تا طبیعت و هستی موردشناسایی قرار گیرد. در فیزیک کتاب طبیعت مرور می‌گردد. و اکنون در طبیعت فصل‌ها مورد نظر هستند. تا با روش ریاضی مورد مطالعه قرار گیرند. فصل‌ها که در ایران زمین به درستی اجرا می‌شوند و با اولین روز بهارسال نو ایرانی آغاز می‌گردد.

فصل‌ها تقویم ایران زمین را می‌سازند و ما اینک بر آنیم تا دیدگانمان را به روی فصل‌ها بگشاییم و تصویری از آن ارائه نماییم که به ریاضی مربوط است، اگر رویه ریاضی سیر شود تا بر کلمات تأثیر بگذاردهر سطر توام با شادی است و این دلیل بر صحت گفتار و راستی کلمات دارد. اگر متوجه زبان خویش باشیم در می‌یابیم که زبان فارسی هم آوا با طبیعت است چرا که از این زبان شعر تراوش می‌شود. و وقتی که این شعر با ریاضی توام گردد. درک ما را از جهان میسر می‌سازد تا با مقوله تخیل قوانین طبیعت، را بشناسیم زیرا نظم طبیعت وابسته به ریاضی است و ریاضی در جهت به اجرا در آوردن نظم مقارن با شعر و موسیقی است.

قانون فصل‌ها در طبیعت، متعلق به ایران زمین است و می‌بایست از ایران خود را به جهان معرفی نمایند. اینجانب عباس ترابی با فروتنی بر آنم تا فصل‌ها را به طریق ریاضی تصویرسازی نمایم اگر این تصویرسازی شادی را میسر سازد که چنین بوده است می‌توان امیدوار بود که این قانون فیزیک اینک مشمول آفرینش شده است تا با طی راه خود مسیر جهانی را درنوردد و معرف ریاضی خود باشد این ریاضی مشمول ساختن فصل‌ها در طبیعت، خصوصاً طبیعت ایران زمین است. چرا که تقویم ایران زمین در قانون فصل‌ها قرار دارد و با اولین روز بهار سال نو ایرانی آغاز می‌شود. اینک امیدوارم با تلاش همگانی این ریاضی را به جهان معرفی نمایم، زیرا هرگاه قوانین فیزیک شناسایی ‌شوند مشمول رفاه بشر می‌گردنند و این بشر وقتی می‌تواند مرفه باشد که برای زیستن مجاب گردد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: